Back in Asia

Hallo lieve familie en vrienden,

Na ruim 24 uur vliegen zijn we eindelijk in Bali aangekomen. Back in Asia! Ik zit er nu ruim een week en heb toch maar na lieve doch dringende verzoekjes besloten een blog bij te gaan houden. Na een hele leuke nieuwe blog te hebben kreeg ik allemaal commentaar dat de oude veeeel leuker is. Ok...voor jullie schrijf ik het tenslote haha.

Vergeef me voor de komende spelfouten maar zoals je weet is spelling niet echt mijn ding.

Nog steeds moet ik mezelf knijpen om te geloven dat ik echt in Bali woon. Trots leg ik tijdens het afdingen de koopmannetjes dan ook uit dat ik niet de volle prijs kan betalen omdat ik er woon en geen toerist ben

We hebben ongeveer 3 dagen les en 1 fieldtrip per week, kortom best vol te houden. Helaas kwam we er na de 1e schooldag achter dat de eind opdracht toch iets groter was dan de meisjes en ik hadden gehoopt. School is wel erg leuk, je gaat in een schooluniform (en dat heb ik altijd al eens willen doen) en smiddags is er koffie pauze. De leraren zijn leuk en er is een mooi balans tussen indonesiers, nederlanders en een australier.

In de weekenden proberen we zo veel mogelijk uitstapjes te maken en te relaxen in de zon. Dit heeft geleid tot prachtig rode billetjes van het strand in Kuta. Ook hebben we onze 1e surfles gevolgd, fantastisch! Ik vrees dat ik niet echt getalenteerd ben maar desalniettemin heb ik 1 “ikstafoto”. Het strand in Seminyak is mijn favoriet, de sfeer is zo relaxed!

Ook hebben we het nachtleven van Kuta ondekt. Een hele grote club, Skygarden, serveert gratis cocktails tussen 21.00-23.00. Ha! Ook hebben ze er een onbeperkt BBQ buffet wat echt fantastisch is als je even wat anders wil dan nasi goreng.

In Ubud zijn we aapjes wezen kijken met onze chauffeur Charlie. Een hele lieve Balinees die trots over zijn eiland verteld. De aapjes waren erg nieuwsgierig en hebben mij ook nog even ontvlooit nadat ze uitgespeeld waren met mijn jurk. In Ubud is de film Eat Pray Love opgenomen en sindsdien is de toerisme ook hard toegenomen. Het zit er vol met galerijen, musea en zilversmederijen. Heel tof!

Vandaaag zijn we de tempel Tanah Lot wezen bekijken. Deze staat in de zee en met laagtij kan je hem bezoeken. Helaas mag je niet helemaal naar boven als je geen balinees bent. Wel mag je de trap op, daarvoor wordt je eerst gezegend met Holy Water en een vlekje met rijst op je hoofd en een bloem in je haren. Ik weet niet wat een grotere attractie was, Tanah Lot of wij? Boven gekomen stormden allemaal toeristen op ons af (letterlijk tientallen!!) die allemaal met ons op de foto waren want we waren zooooooo prachting met onze blonde haren en witte huid. Merel heeft gehoord dat blond gelukt brengt bij hun…zal het? Het was een leuk kijkje nemen in de wereld van een royalty haha! Ik kan er wel aan wennen; Prinses Jen?

Op de terugweg zijn we nog even in Tabanan gestopt. Iets anders dan we verwacht hadden maar daarom misschien nog leuker. De mensen waren zo dankbaar en blij dat je in hun dorp/stad kwam kijken. 2 oudere dames pakten mijn hand vast en hielden een heel betoog in het Balinees. Ik ving alleen de woorden bedankt op. Heel ontroerend! Ook wouden ouders dat je hun kindjes op de foto nam of hun handje ging schudden.

Kortom ik ben geloof ik gesetteld. Het duurde even met een minder leuk begin; fikse jetlag, niet werkende pinpas en creditcard, overgeven en koorts. Gelukkig voel ik me weer kiplekker en mijn nieuwe pinpas is onderweg. Dus hopelijk is het bijna helemaal opgelost.

Love,

Jen